رسانه وسیله یست که فرستنده به کمک آن معنا و مفهوم مورد نظر خود «پیام» را به گیرنده منتقل می سازد . به عبارت دیگر رسانه وسیله حامل پیام از فرستنده به گیرنده است. فیلم،عکس،نوار صوتی یا ویدئویی،رادیو ،تلوزیون،روزنامه و …… نمونه هایی از رسانه ها هستند.

«رسانه شناسی» اصطلاحی جدید است که در سال ۱۹۷۹ در کتاب قدرت روشنفکری در فرانسه ظاهر می شود. تحت این عنوان بعد از سال ها، عرصه ای از تحقیق اصیل ایجاد شد که در آنجا فیلسوفان، مورخان تکنولوژی، مورخان کتاب، نظریه پردازان زیبایی شناسی و محققان «اطلاعات و ارتباطات» به هم رسیدند. سوء تفاهمات بسیاری کم و بیش برآشوبنده این حوزه از تحقیق را دربر گرفته است. رسانه شناسی مدعی داشتن منزلت یک علم و حتی کمتر از آن به داشتن چیزی «نو» نیست. (زیرا به خودی خود کشفی نیست). رسانه شناسی بر خلاف ریشه اش، جامعه شناسی نظام های رسانه ای تحت عنوانی دیگر نیست. رسانه شناسی درصدد است کارکرد رسانه را در تمام اشکالش از دوران بسیار دور گذشته (از زمان تولد نگارش) و بدون وسوسه شدن با رسانه های امروز روشن نماید.​