ایران در آغوش انگشتان آبی رای اولی‌ها
شور رای اولی‌ها برای انتخاب رئیس جمهورشان دیدنی است. همان‌هایی که رهبر انقلاب خطاب به آنها فرمودند: « شما ایران را به اوج خواهید رساند.» در ادامه با چند نفر از این دهه هشتادی‌ها درباره حس و حال انتخابات گفت و گو کردیم.
«رای اولی بودنم مبارک» «با افتخار رأی اولی‌ام» «منم احساس تکلیف کردم» این‌ها را جمعه 8 خرداد بچه‌های رای اولی با شور و ذوق در فضای مجازی به اشتراک گذاشتند. قطعا همه ما برای اولین رای ذوق زیادی داشتیم. رای اولی بودن یعنی نوجوانی که تا الان فقط برای خودش تصمیم می‌گرفت، اما امروز برای یک ملت تصمیم می‌گیرد. رای اولی‌ها به یک بلوغ سیاسی و شهروندی رسیده‌اند. دختر و پسری که در انتخابات همراه پدر و مادرش می‌رفت و فقط نظاره‌گر بود و رای آنها را در صندوق می‌انداخت، امروز نظر او هم جزء شمارش آرا حساب می‌شود.با جست وجویی در فضای مجازی هشتگ «رای اولی»ها را دیدم و روی آن کلیک کردم. عکس‌ها و پست‌های زیادی از دهه هشتادی‌های خلاق، پرشور و خوش ذوق را دیدم. عکس‌هایی از جوانانی با انگشت جوهری که نوید آبادانی، استقلال و سرافرازی ایران را می‌داد. به چند نفر از آنها پیام دادم تا از حس و حال رای اولی بودنشان بپرسم.
کسی که رای نمی‌دهد ایران امن را انتخاب نمی‌کند
به اولین نفری که پیام دادم، اسمش را با طراحی خاصی نوشته بود. بعد از کمی دقت متوجه شدم نامش فاطمه است.خودم را معرفی کردم و سوالم را اینطوری پرسیدم: «چرا رای دادی؟»چند دقیقه بعد صدای پیام آمد و در جواب گفت: « چون ایران را دوست دارم، می‌خواهم کشورم آزاد و مستقل باشد.»نوشتم: «یعنی اگر کسی رای ندهد ایران را دوست ندارد؟»اینبار زودتر جواب داد. «قطعا دوست ندارد.عدم رای، مخالفت با جمهوری اسلامی نیست. کسی که رای نمی‌دهد یعنی ایران امن و مقتدر را انتخاب نکرده است. وقتی پیامدهای رای ندادن در کشورهایی مثل الجزایر را می‌خوانیم که به خاطر تحریم انتخابات چقدر امنیت کشورشان به خطر افتاد و 10 سال زیر بمب باران بودند؛ قطعا به این نتیجه می‌رسیم که هرکی رای نمی‌دهد عاشق ایران و امنیتش نیست.»
از فاطمه خواستم کمی از حس و حال رای اولی بودن بگوید.اینطور نوشت: «احساس تکلیف و مسئولیت داشتم که درست انتخاب کنم. جمعه آنقدر اضطراب داشتم؛ متصدی صندوق با خنده گفت: اولین باره که رای میدی؟»«با توجه به اینکه تحقیق کرده بودم اما چون فرصت کم بود به اطرافیانم اعتماد کردم. چون می‌دانستم آنها کاندیدای انقلابی را انتخاب می‌کنند. قبل از نوشتن اسم کاندید به خدا توکل کردم که بهترین سرنوشت را برای کشورم رقم بزند.»
گپ و گفت من با این رای اولی در فضای مجازی ادامه داشت و از او پرسیدم حرفی با کسانی که برای انتخابات جمعه 15 تیرماه مردد هستند یا نمی‌خواهند رای بدهند داری؟«به آنها توصیه می‌کنم اتفاقات الجزایر و یوگسلاوی را بخوانند. ببینند عملیات روانی که باعث عدم مشارکت مردم در سرنوشت سیاسی‌شان شد و در واقع قدرت ملی را تضعیف کرد چه بلایی سر امنیت ملی‌شان آورد.»
رای حق من است، نمی‌گذارم ضایع شود
صحبت‌های من با فاطمه تمام شد. سراغ صفحه بعدی رفتم. صفحه‌اش بی‌نام بود. با همان سوالی که از فاطمه پرسیدم شروع کردم. در جواب گفت:«چون دوست داشتم از حقم استفاده کنم. همانطوری که اجازه نمی‌دهم سایر حقوقم ضایع شود نمی‌گذارم این حق هم ضایع بشود و از آن استفاده می‌کنم.»اسمش امین و اهل تشکل‌های دانشجوی بود. از او خواستم از حس و حال رای اولی بودنش بنویسد. زمان زیادی نگذشت که صفحه گوشی با چند پیام طولانی روشن شد. امین در جوابم نوشته بود «سهیم بودن در تعیین سرنوشت کشورم برای من حس خوبی دارد. خوشحالم که رای من در مسیر حرکت و ریل گذاری کشورم موثر است.»«اما تکلیف سنگینی بر دوشم حس می‌کنم. من از این به بعد باید تحلیل سیاسی داشته باشم. از اتفاقات داخل و خارج ایران با خبر باشم. با بصیرت انقلابی تحلیل کنم. نباید تحت تاثیر جریانات دشمن داخلی و خارجی قرار بگیرم.»
صحبتم با این دانشجو را با سوال «در تشکل‌هایتان برای افزایش مشارکت چه کاری می‌کنید؟» ادامه دادم که پاسخ هایش شنیدنی بود:«در زمان محدود تبلیغات، تعدادی نشریات دانشجویی درباره انتخابات، عواقب رای ندادن و… را پخش کردیم. این باعث شد فضای گفت و گویی بین ما و سایر دانشجوها شکل بگیرد. برخی شبهات حل شد و روز جمعه خیلی از دانشجوهایی که مردد بودند را پای صندوق رای دیدیم.»
اولین رای خود را به شهید جمهور تقدیم کرد
رای اولی بعدی عکس چند تعرفه انتخابات را در صفحه شخصی اش پست کرده بود. خانوادگی برای انتخاب رییس جمهور رفته بودند. از او درباره حسش پرسیدم. نوشت: «رأی دادن یک مسئولیت بزرگ است. با خانواده‌ام پای صندوق رفتم و احساس کردم که یک قدم به بزرگسالی نزدیک‌تر شدم. امیدوارم رأی ما تغییر مثبتی در کشور ایجاد کند. اولین رای خودم را به امام زمان (عج)، رهبر و شهید رئیسی تقدیم کردم.»
توصیه‌ای به کسانی که برای جمعه 15 تیرماه مردد هستند یا نمی‌خواهند رای بدهند داری؟نوشت:«امام خمینی (ره) فرمودند که اگر ملت پشتوانه حکومت نباشد آن ملت نمی‌تواند درست شود. جمهوری اسلامی دو بخش دارد که یک بخش آن جمهوریت است و با مردم معنا پیدا می‌کند. کسانی که می‌گویند چرا باید رای بدهیم، فکر کنند ببینند دوست دارند فرد اصلح بیاید و مشکلات حل شود یا همچنان مشکلات باقی بماند. حتی بدتر اینکه فرد ناکارآمد رئیس جمهور شود. عقل حکم می‌کند که منفعت را ترجیح دهیم.»
