آیا حجاب باعث افزايش طمع می‌گردد؟

یکی از شبهات مطرح درباره حجاب این است که می گویند براساس حديث “الانسان حريص علي ما منع” حجاب باعث ايجاد التهاب و افزايش حرص و طمع انسانها نسبت به جنس مخالف شده و باعث بروز فسادها و تجاوزات بسياري مي شود. لذا برداشتن آن باعث اشباع شدن اين نيرو و ميل در وجود افراد شده و عادي سازي روابط را به همراه خواهد داشت. همانطور که در جوامع غربي آزادي زنان و مردان باعث عادي سازي اين امر در افراد آن جوامع شده است.

به نظر مي رسد قبل از پرداختن به اين سوال،بايد دو نکته را مورد بررسي قرار داد.اول اينکه مطرح کنندگان اين مسئله با استناد به کدام شواهد و آمارها اين ادعا را مطرح مي کنند که در جوامع غربي حرص و التهاب جنسي در افراد فروکش کرده و امري عادي تلقي مي شود؟اگر نگاهي گذرا بر آمارهاي منابع رسمي خود آن کشورها بياندازيم بطلان اين فرض بر ما آشکار خواهد شد که آزادي بي حد و حصر در ميان افراد آن جوامع نه تنها باعث عادي شدن اين امر نشده بلکه باعث بروز فساد و تجاوزات جنسي در ميان آنها شده است.آمارهاي رسمي زير شاهد اين مدعاست:

_ در آمريكا در هر 90 ثانيه يك نفر مورد تجاوز جنسي قرار مي گيرد(سازمان عفو بين الملل،1382)

_ در سال 2005 بيش از 200هزار دختربچه کودک و نوجوان در امريکا مورد آزار جنسي قرار گرفتند            که44درصد آنها نوجوانان بين سنين 12 تا 18 سال هستند(سازمان بهداشت جهاني 2006)

_ بر طبق آمار وزارت دادگستري امريکا هر دو دقيقه يک زن در امريکا مورد تجاوز جنسي قرار مي گيرد، يک زن امريکايي در طول زندگيش، ۲۵ تا ۲۶ درصد احتمال دارد که مورد تجاوز قرار گيرد(۱ از۴)، طبق برآورد اف بي آي (پليس فدرال امريکا) تنها ۳۷% از کساني که مورد تجاوز جنسي قرار مي گيرند، به پليس گزارش مي کنند، وبقيه يا آنرا مسئله شخصي مي دانند، ويا ترجيح مي دهند از ترس حملات انتقامجويانه سکوت کنند.(بعبارت ديگر آمار واقعي سه برابر اين رقم است، يعني هر دو دقيقه ۶ نفر يا هر دقيقه ۳ نفر)

لذا اين اشتباه است که فکر مي کنيم، اگر زنان بي حجاب باشند، پس از مدتي بي حجابي بصورت عادي در مي آيد،و همه برادروار و خواهروار در کنار هم زندگي مي کنند!! ولي با وجود حجاب، عطش زن ومرد نسبت به هم زيادتر مي شود، و امنيت زنان به مخاطره مي افتد.

البته هيچگاه نبايد وضعيت موجود در كشورمان را به عنوان استاندارد شرايط ديني در نظر بگيريم و به اين مسئله حكم كنيم كه نتيجه وضع حجاب و رعايت ضوابط ديني همين شرايط كنوني جامعه ايران خواهد بود چرا كه شرايط موجود به هيچ وجه مطابق با فضاي مطلوب جامعه ديني نست. آنچه كه مد نظر آموزه هاي ديني ما ست برقراري تعادل در ارضاي نيازهاي غريزي است به نحوي كه همه نيازها تحت كنترل و مديريت عقل و آموزه هاي ديني در حد مطلوب و طبيعي خود ارضا گردد.چنين شرايطي مستلزم تحقق اولين و مهم ترين دستور ديني مبني بر  امكان ازدواج آسان و بي دردسر درهر شرايطي است. در كشور ما در يك شرايط كاملاً استثنايي از سويي ازدواج و راه هاي مشروع ارضاي نياز جنسي غير قايل دسترسي است و از سوي ديگر فضاي عموي جامعه به صور گوناگون با تحريكات متعدد جنسي روبرو است و راه فرو نشاندن آن نيز بسته. و طبيعي است كه در چنين شرايطي بروز انحرافات اجتماعي امري يقيني خواهد بود . بنابراين در اين ميانه افراط و تفريط بايد به دنبال راهي معتدل بود.

نکته دومي که باز بايد به آن توجه بکنيم اين است که بر فرض اينکه ادعاي فوق ثابت شده و کاملا درست باشد و برداشتن حجاب باعث فروکش کردن ميل جنسي در ميان افراد ميشود بطوريکه مردان در مقابل عشوه گريهاي زنان هيچ عکس العملي از خودشان بروز نميدهند..سوال ما اين است که آيا اين اتفاق خوب و پسنديده است يا بد و نامطلوب؟ آيا از بين رفتن اين ميل طبيعي در وجود انسان مطلوب تلقي ميشود؟سوال خودمان را با ذکر مثالي روشنتر بيان ميکنيم.فرض کنيد در مقابل شما غذائي قرار گرفته است که مطبوع طبع شما مي باشد.واکنش شما در مقابل اين غذا از دو حالت بيرون نيست.يا آن غذا را با اشتهاي کامل ميخوريد که اين کاملا طبيعي و معمول است.يا اينکه نسبت به آن احساس بي ميلي ميکنيد که يا بيمار هستيد و يا سير هستيد به اين معني که قبلا غذا خورديد.. در مورد اين مسئله هم همينطور است. مردي که در مقابل عشوه هاي زني قرار ميگيرد عکس العملش از دو حالت بيرون نيست.يا نسبت به آن احساس ميل و کشش دارد که اين امري عادي و طبيعي است و به هيچ وجه هم مذموم نيست چون در وجود هر فرد سالمي اين کشش وجود دارد ويا اينکه نسبت به آن بي ميلي مي کند(همين اتفاق که به قول مطرح کنندگان سوال،در جوامع غربي رخ داده است)که در اينجا آن مرد بيمار است و يا ميل جنسي او اشباع شده است به اين معني که قبلا ميل جنسي او کامل ارضا شده است.

حال بحث ما اينست که کدام حالت مطلوب است؟آيا اين اتفاق که مرد بنا به طبيعتي که دارد در مقابل اين پديده عکس العمل نشان دهد امري مذموم به شمار ميرود يا اينکه هيچ عکس العملي از خود نشان ندهد و کاملا عادي باشد؟اگر از نظر مطرح کنندگان سوال حالت دوم مطلوب است پس ما بايد اين ميل جنسي را در افراد جامعه به طور کامل ارضا کنيم تا ديگر مردان آنقدر از اين ميل سير شده باشند که ديگر در مقابل زنان برهنه خنثي باشند که اين حالت نه تنها اتفاق نخواهد افتاد بلکه باعث خواهد شد آستانه رضامندي مردان بالاتر رفته و نحوه ارضاي اين ميل تغيير حالت دهد و گرايش به همجنس بازي و يا حتي گرايش به حيوانات و اجسام بوجود بيايد. چيزي که در جوامع غربي به وضوح قابل رويت مي باشد و حتي اين امر توسط قوانين آن کشورها به رسميت شناخته مي شود. و اگر حالت اول که کاملا هم طبيعي و معمول است مطلوب باشد بهترين راه اينست که غريزه جنسي در ميان افراد جامعه را کنترل کرده تا در چارچوب معيني ارضا شود که اين امر هم فقط با حاکم شدن روح حجاب در جامعه امکانپذير خواهد شد و باعث ميشود افراد براي ارضا اين ميل طبيعي خود به جاي راه افتادن در خيابان و چشم چراني کردن و ايجاد مزاحمت براي نواميس ديگران،از راه مشروع که همانا ازدواج است دست به ارضاي اين ميل بزنند.

هميشه لزوما اين حديث که “الانسان حريص علي ما منع” جنبه منفي ندارد.هميشه منع کردن افراد براي حريص تر شدن آنها بد نيست.چرا که حريص شدن نسبت به چيزي هميشه همراه با ميل بيشتر و لذت زيادتري همراه است.لذت آب براي يک فرد تشنه قابل مقايسه نيست با فرد سيراب.به قول شهيد مطهري”قديم تر ها براي جوانها شب زفاف کم از تخت پادشاهي نداشت”.لذا حجاب اگر هم باعث منع شدن افراد از ارضاي ميل جنسي و افزايش التهاب ميشود اما از طرفي هم باعث افزايش نشاط جنسي در ميان افراد ميشود چيزي که در غرب خلاف آن را شاهد هستيم تا جائيکه از بين رفتن نشاط جنسي باعث روي آوردن به داروهاي مختلف براي تحريک قواي جنسي مردان شده است. اينگونه است که حجاب باعث افزايش لذت ازدواج و اقبال جوانان به سمت اين موهبت الهي و تبديل شدن اين امر به عنوان يک آرزو براي جوانان ميشود که همانا باعث تحکيم روابط زناشوئي خواهد شد.