نسخه اوکراینی برای ایران

به همین دلیل وقتی بازنمایی رسانه‌ای ترسیم‌کننده یک جنگ شهری در ایران شد، تبهکارانی مثل مجریان سعودی ایران اینترنشنال و سربازان رسانه‌ای بن سلمان محور این جنگ هیبریدی شدند و به خاطر دستمزد خود، باید راه اصلاح را مسدود شده نشان می‌دادند و با فیک‌نیوز‌های خود درخواست‌های بحق ما را به سمت نابودی ایران می‌بردند. البته بستری که این جریان تروریستی در آن فعال شد، اعتراضات به ماجرای فوت مهسا امینی بود، اما نکته بسیار مهم اینجاست اگر ماجرای مهسا امینی هم نبود، ایران باید در مهرماه وارد فاز آشوب می‌شد تا غرب با کشوری تضعیف شده راحت‌تر چانه‌زنی کند و این دقیقا برنامه دوم پسامذاکرات بود؛ بنابراین در این فضا چند سناریوی اصلی در نظر گرفته شد که گرچه بافته‌های آن قدیمی و کارکرده‌بود، اما برخی از آن‌ها در پروژه‌های اعتراضی سال‌های قبل، از جمله ۹۶ و ۹۸ وجود نداشت و در مختصات شرایط جدید در مسأله زن، حجاب و برخی آزادی‌های اجتماعی می‌گنجید که در این گزارش برخی تکنیک‌های این ماجرا را مرور می‌کنیم.

رفتار‌شناسی احساسی دانشجویی

یکی از تکنیک‌های اصلی این جریان برجسته‌سازی نقش دانشگاه و دانشجویان بود؛ رفتارشناسی احساسی و عاطفی دال مرکزی فعال کردن این گروه اجتماعی بود و دانشجویان به‌عنوان دهه هشتادی‌ها که نقش پررنگی در مبدا خیابانی این اعتراضات داشتند؛ نقش آلترناتیو را در بالا نگهداشتن فضای آشوب در خیابان و تایم‌لاین بر عهده داشتند، به همین دلیل در همان اوایل مهرماه ملتهب کردن فضای دانشگاه‌های شریف، الزهرا و… مانند دومینو فعال شد، گرچه دانشجویان بحق به برخی روال‌های اجتماعی معترض بودند، اما جریان رادیکال با فحاشی‌های تند و بی‌سابقه و ارسال فیلم و خبر از این حلقه محدود می‌خواستند با تهییج مردم و اخطار درباره تکرار حوادث کوی دانشگاه، اصطلاحا خیابان را ملتهب نگه دارند تا لایه‌های کمتر احساسی و عاطفی مانند کسبه هم با آن‌ها همراه شوند؛ بنابراین اعتصاب‌نمایی بازاریان، اصناف و کسبه تکنیک مهم دیگر جریان خارجی بود.