در سرزمین‌های اشغالی چه می‌گذرد؟
رای آنکه وضعیت میان رژیم‌صهیونیستی و گروه‌های مقاومت فلسطینی آشکار شود، باید روندها را زیر نظر داشت تا از تغییر آنها متوجه طرف زیان‌دیده و میزان زیان او شد.
1- اقدام به جنگ، بدون مواجهه با جنگ
فلسطینی‌ها موشک‌باران رژیم را وارد حالت غیرجنگی کرده‌اند. در گذشته تنها در ایام جنگ‌ها، سیل راکت‌ها از نوار غزه روانه رژیم می‌شدند اما در سال‌های اخیر هربار به دلیلی این اقدام صورت می‌گیرد بدون آنکه منجر به بروز جنگ گردد. این مساله نشانگر از بین رفتن بازدارندگی رژیم است.
2- از اتصال جبهه‌ها تا اتصال موضوعات
اتصال جبهه‌ها در محور مقاومت به این معنا است که در صورت حمله نیروهای امنیتی رژیم به شهرهای فلسطین یا اماکن مقدسه و ضرب و شتم مسلمانان، نیروهای مقاومت از غزه و سپس شامات با رژیم درگیر می‌شوند. به عبارتی دیگر رژیم به یک بخش از جبهه مقاومت فشار وارد می‌سازد اما پاسخ را از یک یا چند جبهه دیگر دریافت می‌کند.
3- افزایش هزینه اقدام و پوشش برای اقدامات مقاومتی
رژیم‌صهیونیستی در سال‌ها و ماه‌های اخیر، به ازای هر اقدام یا اتفاق رخ‌داده، تحت فشار مقاومت قرار گرفته است. این مساله می‌تواند با دشوار ساختن تحرک رژیم، آن را به انفعال در برابر تحولات سوق دهد. مسیری که می‌تواند ضعف شدیدی را برای تل‌آویو رقم بزند. گروه‌های مقاومتی متعددی در کرانه باختری تشکیل شده و گروه‌های پیشین نیز بازسازی و تقویت شده‌اند.
4- ساقط شدن بازگشت سیاست ترور
رژیم‌صهیونیستی در برهه‌هایی برنامه ترور فرماندهان مقاومت فلسطینی را به اجرا می‌گذاشت اما این مساله امروز غیرممکن شده است. با این وجود برخی از عناصر تندرو در دولت رژیم که به دلیل تصمیم‌گیری‌های خارج از قاعده‌شان «دیوانه» توصیف می‌شوند، از بازگشت به سیاست ترورها خبر داده‌اند.
5- تزریق معضل به جبهه داخلی رژیم
دولتمردان رژیم برای حل بحران‌های داخلی خود و همچنین کسب وجهه دربرابر رقبا، حمله به دشمنان رژیم را یک مسیر مناسب تلقی می‌کردند اما امروز آنها به راحتی قادر به برافروختن جنگ یا حتی یک درگیری مقطعی نیستند زیرا چنین جنگی نه‌تنها نمی‌تواند محل خوبی برای صدور بحران‌های داخلی رژیم باشد، بلکه می‌تواند در مسیری معکوس، مشکلات بیشتری را برای جبهه داخلی صهیونیست‌ها بیافریند.
منیع: فرهیختگان
