ماجرای تسبیح ایرانی و دستان بعثی
رزمندگان ما اگرچه در دوران اسارت با کم و کاستی های فراوانی روبه رو بودند اما آنها با کمترین امکانات دست ساز هایی ایجاد کردند که به دلیل مرغوبیتش نصیب عراقی‌ها می‌شد.
اصغر حکیمی مزرعه‌نو، سی‌ام دی ماه ۱۳۶۵ در حالی که مجروح بود اسیر شد و ششم شهریورماه ۱۳۶۹ رسمی به میهن بازگشت.
این آزاده دوران دفاع مقدس در لابلای خاطراتش به ساخت تسبیح با استفاده از هسته خرما وتیغ اشاره کرده و می‌گوید: « یک سری بسته‌های نایلونی مکعب شکل خرما توسط مسوول حانوت (فروشگاه) تهیه می‌شد.
ما با فشار دادن این بسته پلاستیکی می‌توانستیم شیره خرما را که بیشتر به تفاله شباهت داشت بگیریم. این تفاله حاوی هسته خرما بود تا خود خرما بنابراین چندان با کمبود هسته مواجه نبودیم.
برای برش هسته خرما آن را چند روزی درون آب خیسانده، سپس به راحتی با تیغ به قطعات دلخواه تقسیم می‌کردیم. بیشتر آثاری که از ارزش و کیفیت خوبی برخوردار بود در بازرسی‌ها نصیب عراقی‌ها می‌شد.»
منبع: ایسنا
