پیام شهید جواد مردان خانی برای پدر و مادرش

شهید مردان خانی در وصیت‌نامه‌اش نوشت: پدر و مادرم اگر من به آرزوی خود که همانا شهادت است رسیدم شما باید افتخار کنید و این یک افتخار هم است شهید جواد مردان خانی در دهم مرداد ماه سال ۱۳۴۵ در شهر مقدس قم چشم به جهان گشود. شش سال بیشتر نداشت که با درس و […]

شهید مردان خانی در وصیت‌نامه‌اش نوشت: پدر و مادرم اگر من به آرزوی خود که همانا شهادت است رسیدم شما باید افتخار کنید و این یک افتخار هم است

شهید جواد مردان خانی در دهم مرداد ماه سال ۱۳۴۵ در شهر مقدس قم چشم به جهان گشود. شش سال بیشتر نداشت که با درس و مدرسه آشنا شد و  تحصیلات را تا سوم راهنمایی پشت سر گذاشت و بعد از برای مبارزه با دشمن به جبهه رفت.

سرانجام شهید مردان خانی همچون غنچه ای که شکفته نشده بود در ۳۰ آبان سال ۱۳۶۲ با ترکش های توپ دشمن در عملیات والفجر چهار در خاک عراق ندای حق را لبیک گفت و به شهادت رسید و در قطعه چهار گلزار شهدای علی ابن‌ جعفر(ع) به خاک سپرده شد.

شهید جواد مردان خانی در وصیت نامه‌اش نوشت:

ان الله یحب الذین یقاتلون فی سبیله صفا کانهم بنیان مرصوص

خداوند دوستدار جنگاورانی است که چون دژ نفوذ ناپذیری در راه او نبرد می‌کنند.

سلام بر امام زمان و با درود و سلام بیکران بر خمینی رهبر مستضعفان این دشمن مستکبران و با درود بر شهیدان از صدر اسلام تا کنون و با امید پیروزی رزمندگان اسلام این سلحشوران و این شیر مردان که با ایثار خون خود درخت اسلام را آبیاری می‌کنند.

و با سلام و درود بر تو ای پدرم و ای مادرم و ای پدران و مادرانی که این چنین فرزندانی را در دامان خود پرورانده و در راه اسلام قربانی می‌دهید و ای پدر و مادرم اگر من به آرزوی خود که همانا شهادت است رسیدم شما باید افتخار کنید و این یک افتخار هم است که توانستی امانت خود را به راه فی سبیله الله تقدیم کردی و امیدوارم که جای هیچگونه ناراحتی نباشد و نخواهد بود.

ای پدر و مادرم اگر من به افتخار شهادت نایل گشتم و جنازه من به دست شما رسید مرا در گلزار شهیدان به خاک بسپارید که تا من هم از خرمن بهره‌ای ببرم و خوشه‌ای بچینم.

در پایان دعا به جان امام امت و یاران باوفایش و رزمندگان عزیز را فراموش نکنید.

والسلام

بیا ای مهربان مادر، شجاع و قهرمان پرور، کنار سنگر من

فدای راه دینم من، حماسه آفرینم من، شهادت زیور من

پس از مرگم، تو خواهر روی نعشم مزن برسر که دشمن شاد گردد

دعا کن بهر جانبازان که تا از همت ایشان وطن آزاد گردد

اگر الگوی دورانی بهنگام سخن رانی تو شو یادآور من

حسین فرزند پیغبر چو شد در کربلا بی‌سر برای حفظ اسلام

پیام خون او زینب به قصد یاری مکتب رساند از کوفه تا شام

خدایا جندالله را که با سوگند به ثارالله در لشگر روح‌الله برای شکست عدوالله و استقرار حزب‌الله زمینه‌ساز حکومت جهانی بقیة‌الله است حمایت کن.

مقام معظم رهبری در خصوص پاسداشت مقام شهدای خوزستان بیان کردند:

متن کامل سخنرانی در دیدار با خانواده شهدا و ایثارگران استان خوزستان بیان کردند:

اینکه گفته می‌شود صاحبان اصلی انقلاب ایثارگران و خانواده‌های آنان هستند سخن درستی است. مگر بدون ایثار و شهادت انقلاب پیروز می‌شد؟ مگر بدون ایثار و شهادت نهضت آغاز می‌شد؟ اگر دوم فروردین ۱۳۴۲ ایستادگی و ایثار و شهادت و مقاومت مدرسه فیضیه، طلاب و علما نبود [پیروزی حاصل می‌شد؟] از طبقه دوم طلاب را به صحن فیضیه پرتاب کردند، عده‌ای را شهید و مجروح کردند و در سراسر قم ایجاد رعب و وحشت کردند. شب‌های بعد از فیضیه شرایطی به وجود آمد که حتی درب خانه مراجع تقلید بسته شد. فقط درب یک خانه باز بود و آن درب منزل امام (ره) بود.

در شب سوم فروردین در حالی که همه جا بسته بود و در تمام شهر قم وحشت حاکم بود و کماندوها در همه جا بودند، به منزل امام رفتم. بعد از نماز مغرب و عشا ایشان به همراه عده‌ای از طلاب نشسته بودند، آمدند و خبر دادند که می‌خواهند به منزل ایشان حمله کنند. سخنی نگفت اما به خبر دهنده با تغیّر نگاه کرد. بعد از چند ثانیه فرمودند: لن یصیبنا الا ما کتب الله لنا هو مولانا و همه آرام شدند. مگر می‌شد بدون شهادت، ایستادگی ، زندان و شکنجه نهضت آغاز شود؟

در روز پانزده خرداد شهید ادیب طالقانی یکی از طلاب و هم مدرسه‌ای‌ها و از دوستان بنده به شهادت رسید. او شاید تنها طلبه‌ای بود که در ۱۵ خرداد شهید شد. من در آن روز جوانی را دیدم که مغزش توسط گلوله متلاشی شده بود، او را به یکی از خانه‌های آن اطراف بردیم. مگر می‌شد بدون ایثار، شهادت و ایستادگی انقلاب پیروز شود؟ مگر بدون پانزده خرداد، هفده شهریور، بیست و یک و بیست و دو بهمن، تبعید و زندان و شکنجه و عزیزانی که زیر شکنجه شهید شدند و ایثار و شهادت انقلاب پیروز می‌شد؟ یک ملت نه در برابر رژیم استبدادی بلکه در برابر قدرت‌های جهانی به میدان آمد.

وقتی روحیه ایثار، جهاد و فداکاری بیاید، لطف خداوند هم خواهد آمد. و لینصر الله من ینصره(سورة حج، آیة ۴۰)؛ به یاری خدا بپاخیزید، خداوند شما را یاری خواهد کرد. آیا خداوند فرزندان شما را یاری نکرد و آنها جاودانه نشدند؟ چه افتخاری بالاتر از این!

آنهایی که در این انقلاب و دفاع مقدس شهید شدند در بهشت جای ندارند بلکه در فردوس اعلی هستند. اگر ضیق وقت و برنامه بعدی نبود بیشتر توضیح می¬دادم.

بهشت جای شهیدان والا مقام نیست. بهشت جای مؤمنین عادی است. آنها جایشان فردوس اعلی است و جایگاه برتری دارند. اصلاً بهشت چیست؟ و رضوان من الله اکبر(سورة توبه، آیة ۷۲)؛ آن چیزی که انسان باید به دنبال آن باشد بهشت نیست، آن چیزی نیست. رضای حق، خشنودی خدا و لبخند الهی مهم است. در روایات اشاره شده است که خداوند به شهیدان در میدان رزم لبخند می¬زند. این لبخند به معنای رضایت است. یضحک به معنای رضایت حق است. آن چیزی که مهم است رضایت خداوند است. شما نمی‌دانید فرزندان شما در پیشگاه خداوند چه مقامی دارند.

شهدای ما هم در انقلاب تنها و مظلوم بودند وهم در دفاع مقدس. هیچ کس به ما کمک نکرد. شما روزهای اول جنگ را به یاد بیاورید. حتی تا روزهای آخر چقدر ما تنها و مظلوم بودیم و در کنار این تنهایی و مظلومیت، ایستادگی و مقاومت ما چقدر زیاد بود! کشوری در برابر دشمن می‌ایستد در حالی که ابرقدرت‌ها از دشمن پشتیبانی می‌کنند و برای او پل هوایی می‌زنند، اسلحه و امکانات می‌آورند، و در دنیای سیاست و تبلیغات به او کمک می‌کنند، ولی هیچ کس به ما کمک نکرد. اما کمک خداوند بزرگ و لطف و نگاه ولی عصر (عج) و ارواح طیبه ائمه هدی و انبیاء و این مردم چه کردند؟

من در هفته‌های اول جنگ از سوی شورای عالی دفاع مأمور بودم تا به همراه هیئتی همة انبارهای سلاح و زاغه‌های مهماتی را بررسی کنم. بنده تمام آنها را بررسی کردم. الان نمی‌خواهم این بحث‌ها را مطرح کنم و فقط می‌خواهم مظلومیت را بگویم. سپاه در آن زمان از نظر ابزار و ادوات و امکانات نظامی توانمند نبود و در واقع به یک معنا نیروی انتظامی بود که در حال تبدیل شدن به نیروی نظامی بود. سپاه در ضمن جنگ توانست این پیشرفت‌ها را حاصل کند و به قدرت بزرگ منطقه‌ای تبدیل شود.

تصاویر جهت دانلود

تصویر کم حجم
https://mobinonline.ir/?p=14928 کپی