جهان علیه اسرائیل
حتی به‌فاصله یک ساعت مانده به عملیات هفتم اکتبر کسی فکرش را هم نمی‌کرد که این رویداد بتواند جهانِ امروزِ بیگانه با آرمان فلسطین را به‌گذشته‌ای فراموش‌شده ببرد که «نسل z» در کشور آمریکا - به عنوان بزرگترین کشور حامی رژیم صهیونیستی - بگوید خواهان انحلال اسرائیل و سپردن فلسطین به دست فلسطینی‌هاست.
عملیات «طوفان الاقصی» در هفتم اکتبر سال 2023 امیدها و آرزوهایی را که اسرائیل سال‌ها برای به بار نشستن آن‌ها تلاش کرده بود، از بین برد. شرایط بین‌المللی و منطقه‌ای به‌گونه‌ای مهیا شده بود که اسرائیل می‌پنداشت با تثبیت خود در منطقه به عنوان یک موجودیت به‌رسمیت‌شناخته‌شده فاصله چندانی ندارد؛ اما عملیاتی که جهان در هفتم اکتبر شاهد آن بود، چنان وضعیت را تغییر داد که نه فقط فلسطینیان، که جهان علیه اسرائیل به پا خاست. آمار و ارقام و همچنین رویدادهایی در یک سال گذشته پیرامون جنگ فلسطین از سوی مؤسسات و منابع مختلف منتشر شد، به‌خوبی بیانگر پیامدهای جهانی این عملیات است.
ملت‌های جهان علیه اسرائیل
میلیون‌ها نفر از مردم جهان طی یک سال گذشته به دنبال برافروخته شدن شعله‌های جنگ در فلسطین اشغالی راهپیمایی، تظاهرات و تجمعات اعتراضی بر پا کرده‌اند.داده‌های اندیشکده مطالعات امنیت ملی (INSS) اسرائیل وابسته به دانشگاه تل‌آویو حاکی از آن است که ماهانه، 2 هزار و 90 تظاهرات در جهان علیه اسرائیل برگزار شده و تنها 65 تظاهرات در حمایت از این رژیم بوده است.
پراکندگی کشورهایی که بعد از آغاز طوفان الاقصی علیه اسرائیل تظاهرات برپا کرده‌اند با رنگ سبز به‌خوبی روی این نقشه به نمایش درآمده و آمریکا یعنی بزرگترین حامی اسرائیل با برگزاری 3 هزار و 452 تظاهرات در رتبه دوم ایستاده است. با استناد به اندیشکده مطالعات امنیت ملی (INSS) اسرائیل، پنج کشوری که در سال گذشته شاهد بیشترین تعداد تظاهرات ضداسرائیلی بوده‌اند به‌ترتیب عبارتند از:
ترتیب
نام کشور
تعداد تظاهرات
1
یمن
5484
2
آمریکا
3452
3
مغرب
2788
4
ترکیه
1710
5
ایران
1032
افزون بر کشورهای اسلامی که در یک سال گذشته در حمایت از مردم فلسطین و در محکومیت نسل‌کشی مردم غزه به صورت هفتگی یا ماهانه شاهد تظاهرات، تجمعات اعراضی و اعتراضات ضدصهیونیستی گسترده بوده‌اند، کشورهای اروپایی نیز از این امر مستثنی نبوده‌اند.انگلیس از جمله کشورهایی بود که طی یک سال گذشته شاهد چندین تظاهرات و راهپیمایی ضداسرائیلی بود. در یکی از مهم‌ترین این تظاهرات‌ها که به بیستم آبان ماه سال گذشته باز می‌گردد، هزاران انگلیسی در حمایت از غزه به خیابان‌های لندن آمدند، تا جایی که وبگاه «میدل ایست مانیتور» تعداد تظاهرات‌کنندگان را ده‌ها هزار نفر گزارش کرد و این رویداد را یکی از بزرگترین تظاهرات تاریخ انگلیس خواند.
طوفان الاقصی و تحت فشار قرار گرفتن اسرائیل در نهایت باعث مهاجرت بسیاری از شهرک‌نشینان اسرائیلی شد. به‌نحوی که برآورد شد حدود نیم‌میلیون نفر بعد از این عملیات اراضی اشغالی را ترک کردند و هنوز بازنگشته‌اند.
«نسل z» آمریکا علیه اسرائیل
آذرماه سال گذشته بود که نتیجه یک نظرسنجی بسیاری را غافلگیر کرد. مؤسسه افکارسنجی «هاروارد-هریس» خبر داد بیش از نیمی از 18 تا 24ساله‌های آمریکا بر این باورند که بحران غزه با انحلال اسرائیل و سپردن فلسطین به فلسطینی‌ها حل می‌شود. این مؤسسه آمریکایی گفت تقریبا از 7 نفر از هر 10 آمریکایی جوان اعتقاد دارند یهودیان «ظالم» هستند.روزنامه آمریکایی «نیویورک پست» به نقل از این مؤسسه افکارسنجی نوشت: «این رقم در تضاد کامل با سایر گروه‌های سنی آمریکا بود که همه قاطعانه راه‌حل دودولتی را ترجیح می‌دادند. فقط 4% از آمریکایی‌های 65 ساله و بالاتر گفتند که احساس می‌کنند باید به اسرائیل پایان داده شود.»سناتور «راجر مارشال» از کانزاس درباره نتایج شوکه‌کننده این نظرسنجی به نیویورک‌پست گفت: «این باید یک زنگ خطر باشد. پوسیدگی ایدئولوژیک در میان جوانان آمریکایی آنقدر بد شده است که خود را متقاعد کرده‌اند با تروریست‌هایی که از آمریکا متنفرند، همدردی کنند.»در نتیجه این نظرسنجی همچنین آمد که 60% از همان گروه سنی (18 تا 24) آمریکایی معتقدند عملیات طوفان الاقصی و حمله 7 اکتبر حماس به اسرائیل، می‌تواند به دلیل مصیبت‌هایی که فلسطینیان متحمل آن بودند، قابل توجیه باشد.
دانشگاههای آمریکا و جهان علیه اسرائیل
شاید کمتر کسی فکر می‌کرد که تحصن و تظاهرات گروهی از دانشجویان و اعضای هیأت علمی دانشگاه «کلمبیا» در محوطه این دانشگاه موجی در سراسر دانشگاههای جهان در حمایت از فلسطین به راه بیندازد.این خبر تا چند ماه یا حتی چند هفته قبل از این رویداد غیرقابل‌باور به نظر می‌رسید، اما تحصن دانشجویان این دانشگاه خیلی زود به بیش از 70 دانشگاه آمریکایی دیگر از جمله هاروارد، ییل و ماساچوست سرایت کرد و خیلی زود دانشگاههای خارج از مرزهای آمریکا از جمله انگلیس، فرانسه و آلمان نیز به آن پیوستند.شبکه «تی‌آرتی» گزارش داد موج اعتراضات دانشجویی در 18 کشور جهان نیز به راه افتاد و دانشجویان دیگر کشورها از جمله آمریکای شمالی و اروپای غربی علیه اسرائیل تظاهرات کردند.
کمتر از یک هفته پس از خیزش بی‌سابقه دانشجویی در دانشگاه کلمبیا می‌گذشت که رئیس این دانشگاه اعلام کرد: «چادرها و ناآرامی‌های مرتبط با آن برای عملکرد دانشگاه خطرناک است.» او به دانشجویان این دانشگاه هشدار داد و بعد از درخواست ترک هرچه سریع‌تر محوطه، پلیس نیویورک را برای بیرون کردن دانشجویان باخبر کرد.پلیس نیویورک روز بعد وارد محوطه دانشگاه کلمبیا شد و حدود 100 دانشجو را دستگیر کرد و چادرهای برپاشده را برچید. تحصیل در این دانشگاه به‌وقفه افتاد؛ اما دانشجویان دست روی دست نگذاشتند و بیش از 100 چادر دیگر بر پا کردند.با افزایش تعداد دانشجویانی که روز به روز به این اعتراضات اضافه می‌شدند، پلیس نیویورک تدابیر امنیتی را برای ورود به این دانشگاه تشدید کرد. بر چیدن چادرها جرقه گسترش دامنه این خیزش را در سراسر آمریکا زد.
مسئله به اینجا ختم نشد و «مایک جانسون» رئیس مجلس نمایندگان آمریکا و برخی دیگر از اعضای این مجلس در روزهای بعد از دانشگاه کلمبیا بازدید کردند و خواستار استعفای رئیس این دانشگاه به دلیل ناتوانی در کنترل اعتراضات دانشجویی شدند.این اعتراضات که در پی آن هزاران دانشجو توسط پلیس آمریکا دستگیر شدند، صدای «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر اسرائیل را نیز درآورد و او خواستار محکومیت این تظاهرات شد و آن را یهودستیزانه خواند.
تعلیق پرونده‌های بین‌المللی اسرائیل
🔹آبراهامتلاش‌ها برای عادی‌سازی روابط اسرائیل با کشورهای عربی در سال‌های اخیر با سعی و تلاش «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور پیشین آمریکا و داماد او «جارد کوشنر» سرعت گرفت. این تلاش‌ها در نهایت در قالب توافقنامه‌ای به نام «آبراهام» به ثمر نشست و منجر به عادی‌سازی روابط امارات عربی متحده، بحرین، سودان و مغرب با اسرائیل شد.این اقدامات تا جایی پیش رفت که در سال 2023 زمزمه‌هایی از احتمال پیوستن عربستان سعودی به توافقنامه آبراهام شنیده شد. «محمد بن سلمان» ولی‌عهد سعودی در مصاحبه با شبکه «فاکس نیوز» در سپتامبر سال 2023 به صراحت گفت: «ما هر روز به عادی‌سازی روابط با اسرائیل نزدیک و نزدیک‌تر می‌شویم.»
شتافتن برخی کشورهای عربی برای پیوستن به توافق آبراهام آرام آرام آرمان فلسطین را به حاشیه برد و این مسئله در تشدید حملات اسرائیل به فلسطینیان در کرانه باختری و مسجد الاقصی به‌خوبی نمود یافت. اما عملیات طوفان الاقصی بار دیگر چهره واقعی اسرائیل را به جهانیان یادآور شد و نه فقط امضای توافق عادی‌سازی روابط میان عربستان سعودی و اسرائیل را به تعویق انداخت، بلکه کشورهایی از آن سوی کره زمین مانند بولیوی روابط دیپلماتیک خود را با اسرائیل قطع کردند و از طرف دیگر، کشورهایی مانند نروژ، اسپانیا و ایرلند کشور مستقل فلسطین را به رسمیت شناختند.محمد بن سلمان که مدتی قبل از عملیات طوفان الاقصی اعلام کرده بود عربستان سعودی روز به روز به عادی‌سازی روابط با اسرائیل نزدیک می‌شود، اواخر شهریور ماه سال جاری بعد از گذشت 11 ماه از عملیات طوفان الاقصی و شعله‌ور شدن خشم جهانی از جنایات اسرائیل در نوار غزه، این جنایات را محکوم کرد و گفت «پادشاهی سعودی از تلاش‌های خود برای تشکیل کشور فلسطین دست نخواهد کشید.»او در ادامه از آن دسته کشورهایی که کشور مستقل فلسطین را به رسمیت شناخته بودند، تشکر کرد و از دیگر کشورها نیز خواست که گام‌های مشابهی بردارند.
🔹آیمک (IMEC) در هاله‌ای از ابهامآیمک یا کریدور هند-خاورمیانه-اروپا یک طرح ژئواقتصادی آمریکایی برای مقابله با حضور فزاینده چین در خاورمیانه بود که قرار بود پیوندی اقتصادی، سیاسی و امنیتی میان هند، امارات، عربستان و اسرائیل در جهت توسعه این کشورها به وجود آورد.
اما دیری نپایید که طوفان الاقصی و برهم ریختن وضعیت امنیتی فلسطین اشغالی سرنوشت این کریدور را در هاله‌ای از ابهام فرو برد. یکی از مزایای کریدور آیمک برای اسرائیل این بود که در صورت شکل‌گیری این خط ارتباطی، لاجرم ارتباط امارات عربی متحده و عربستان سعودی با اسرائیل تقویت می‌شد.شبکه آلمانی «دویچه وله» در گزارشی به این مسئله پرداخت و نوشت: «خشم [مردمی] در عربستان سعودی و امارات عربی متحده از بمباران غزه توسط اسرائیل تلاش‌ها برای بهبود ارتباطات میان اسرائیل و برخی از کشورهای همسایه عربی را تضعیف کرد.»نه‌تنها این کریدور در هاله‌ای از ابهام فرو رفت، بلکه خسارات اقتصادی نیز به اسرائیل وارد شد. مرکز امنیت و امور خارجه اورشلیم بعد از آغاز جنگ گزارش داد «نتانیاهو در ۱۲ ماه فقط برای اهداف جنگ‌طلبانه ۱۱۲ میلیارد دلار از خزانه اسرائیل برداشت کرد». این رقم معادل همه مخارج یک‌ساله اسرائیل پیش از جنگ است.
قطعنامه‌های سازمان ملل علیه اسرائیل
بمباران نوار تحت‌محاصره غزه و نسل‌کشی فلسطینیان طی یک سال گذشته واکنش‌های بین‌المللی بسیاری را در پی داشته است. این واکنش‌ها که از خشم کشورهای جهان حکایت داشت، در قالب تصویب چند قطعنامه در سازمان ملل متحد به‌خوبی نمایان شد. هر چند برخی از این قطعنامه‌ها با وتوی آمریکا تصویب نشد، اما خشم جهانی از اقدامات اسرائیل تا جایی پیش رفت که آمریکا در برخی از این قطعنامه‌ها چاره‌ای جز سکوت نیافت.1. مجمع عمومی سازمان ملل متحد -5آبان 1402- 120 رأی موافق مقابل 14 رأی مخالف- قطعنامه غیرالزام‌آور برقراری آتش‌بس انسان‌دوستانه در غزه2. شورای امنیت سازمان ملل متحد –25 آبان 1402– 153 رأی موافق مقابل 10 رأی مخالف- تصویب پیش‌نویس قطعنامه ارائه‌شده برای برقراری وقفه‌بشردوستانه در غزه3. شورای امنیت سازمان ملل متحد- 6 فروردین 1403- موافقت 14 عضو شورای امنیت -تصویب قطعنامه آتش‌بس غزه / عبارت «آتش‌بس دائم» در این قطعنامه تعدیل و با فشار آمریکا به «آتش‌بس» تبدیل شد4. شورای حقوق‌بشر سازمان ملل متحد -17 فروردین 1403- 28 رأی موافق مقابل 6 رأی مخالف- ممنوعیت صادرات سلاح به رژیم صهیونیستی5. مجمع عمومی سازمان ملل متحد –21 اردیبهشت 1403- 143 رأی موافق مقابل 9 رأی مخالف- حق فلسطین برای عضویت کامل در سازمان ملل متحد6. شورای امنیت سازمان ملل متحد –21 خرداد 1403- 14 رأی موافق – قطعنامه برقراری آتش‌بس در غزه و اجرای بی‌قید و شرط توافقات انجام‌شده درباره توقف درگیری‌ها و تبادل اسرا7. مجمع عمومی سازمان ملل متحد – 28 شهریور 1403- 124 رأی موافق و 14 رأی مخالف-قطعنامه پایان اشغالگری اسرائیل در اراضی فلسطینی
اسرائیل تا پیش از طوفان الاقصی سودای عادی‌سازی روابط با تمام کشورهای عربی را در ذهن می‌پروراند و آن را تقریبا یک هدف محقق‌شده می‌پنداشت؛ اما با هر یک روزی که از طوفان الاقصی می‌گذشت، این رژیم چندین قدم از رویای محقق‌شده خود دور می‌شد. شاید بهترین تصویر از خشم و نفرت فزاینده جهانی از اسرائیل، سخنرانی ششم مهر نتانیاهو در سازمان ملل بعد از گذشت یک سال از طوفان الاقصی باشد؛ روزی که نتانیاهو برای صندلی‌های خالی سازمان ملل سخنرانی کرد و هیأت‌های اعزامی کشورهای جهان به‌محض شنیدن نام نتانیاهو برای سخنرانی در جایگاه، یکی پس از دیگری سالن را ترک کردند. گویی اسرائیل به 70 سال قبل یعنی به زمان شکل‌گیری خود بازگشته و کشورها موجودیتی به این نام را به‌رسمیت نمی‌شناسند.
