انرژی ممنوعه ایران، مهم‌ترین ماموریت وزارت انرژی آمریکا
در حالی‌که آمریکا پیشتاز نسل جدید راکتورهای هسته‌ای است، سیاستی دوگانه را در پیش گرفته و هم‌زمان با توسعه داخلی، برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای ایران را با تحریم، تهدید و حمله نظامی هدف قرار می‌دهد.
وزیر انرژی آمریکا، کریس رایت، در رویداد سالانه CERAWeek by S&P Global در حوزه انرژی در هیوستون گفته «انرژی هسته‌ای مهم‌ترین موضوع کاری من است. تابستان آینده، سه راکتور نسل چهارم (رآکتورهای کوچک مدولار) در آزمایشگاه ملی آیداهو وارد مرحله بحرانی (شروع تواید انرژی هسته‌ای) می‌شوند و ما تامین‌کننده HALU، سوخت ویژه این راکتورها هستیم.»
انرژی هسته‌ای؛ اولویت استراتژیک آمریکااین اظهارات در حالی مطرح می‌شود که دولت آمریکا، هم‌زمان با توسعه فناوری‌های پیشرفته هسته‌ای، رویکردی محدودکننده نسبت به ایران که خواهان بهره‌گیری از انرژی هسته‌ای در چارچوب صلح‌آمیز است، دارد.
راکتورهای کوچک؛ بازیگر جدید دنیای انرژیآمریکا در سال‌های اخیر تمرکز خود را بر توسعه نسل جدیدی از راکتورهای هسته‌ای معطوف کرده است؛ از جمله راکتورهای کوچک و قابل‌حمل که برای نخستین بار در جهان در حال طراحی و ساخت هستند. این راکتورها با اهدافی فراتر از مصارف صنعتی معمول توسعه می‌یابند؛ از تامین انرژی زیرساخت‌های حساس مانند مراکز داده، بیمارستان‌ها و پایگاه‌های نظامی گرفته تا استفاده در موقعیت‌های اضطراری و کاربردهای امنیتی.
هسته‌ای؛ ابزار قدرت، نه فقط منبع انرژیچنین طرح‌هایی نشان‌دهنده استفاده راهبردی آمریکا از انرژی هسته‌ای به‌جای یک منبع محدود علمی به ابزار قدرت و بهره‌برداری گسترده در سطوح مختلف ملی و بین‌المللی.وزیر انرژی آمریکا توضیح داد که در همین راستا، دولت آمریکا با تصویب مشوق‌های مالیاتی ویژه برای بخش خصوصی و شرکت‌های فعال در صنعت هسته‌ای، زمینه رشد مجدد این صنعت را که طی سه دهه گذشته به حاشیه رانده شده بود، فراهم کرده است.
ژئوپلیتیک انرژی؛ هدف نهایی واشنگتنهدف اصلی این سیاست‌ها، تقویت جایگاه ژئوپلیتیکی آمریکا در آینده انرژی جهان، ارتقاء توانمندی فناورانه و کاهش وابستگی به منابع انرژی خارجی عنوان شده است.
سیاست دوگانهبا این حال، همین کشور که خود را پرچم‌دار نوآوری در انرژی هسته‌ای معرفی می‌کند، هم‌زمان برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران را هدف شدیدترین تحریم‌ها و فشارهای سیاسی و اقتصادی قرار داده است. این در حالی است که ایران فعالیت‌های هسته‌ای خود را در چارچوب معاهده NPT و با نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی پیش برده و بارها بر ماهیت غیرنظامی این برنامه تاکید کرده است. با این حال، واشنگتن در ابتدای تیرماه به سه تاسیسات هسته‌ای ایران حمله هوایی و نظامی کرد.
اما همین کشور هم‌زمان چشم خود را بر زرادخانه‌های هسته‌ای رژیم صهیونیستی بسته است؛ رژیمی که نه‌تنها عضو معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای نیست، بلکه با انکار شفافیت، از هرگونه بازرسی بین‌المللی نیز خودداری می‌کند. این سکوت آشکار در برابر فعالیت‌های غیرقانونی، در تضاد کامل با برخورد سخت‌گیرانه با کشورهای مستقل و غیرهم‌پیمان با واشنگتن است.سیاست‌های دوگانه آمریکا در قبال انرژی هسته‌ای، نشان می‌دهد که دغدغه اصلی واشنگتن نه جلوگیری از گسترش تسلیحات هسته‌ای، بلکه مهار علمی و فناورانه کشورهایی است که خارج از دایره نفوذ غرب، مسیر توسعه خود را انتخاب کرده‌اند.
پیشرفت بومی در حوزه‌های حساس مانند انرژی هسته‌ای، همواره از سوی ساختارهای قدرت بین‌المللی با بدبینی و فشار همراه بوده و آمریکا تلاش کرده با ابزارهای گوناگون از جمله تحریم، تهدید و عملیات سایبری و حتی حمله نظامی این مسیر را مسدود کند.در چنین شرایطی، برخورد گزینشی با فناوری هسته‌ای نه‌تنها اعتبار نظم جهانی موجود را زیر سؤال می‌برد، بلکه پیامدهایی بلندمدت برای صلح و همکاری بین‌المللی در پی خواهد داشت. بهره‌مندی از انرژی هسته‌ای، حق مسلم همه کشورهایی است که به قوانین بین‌المللی پایبندند و این حق نباید به ابزار فشار سیاسی تبدیل شود.
